Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Αδαμόπουλος, την περασμένη Παρασκευή, 27 Ιανουαρίου , απέδωσε «συντεχνιακής φύσης σκοπιμότητες» στους συμβολαιογράφους οι οποίοι διεκδικούν δικηγορική και δικαστική ύλη, ενώ παράλληλα τόνισε ότι οι συμβολαιογράφοι δεν είναι συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης. Οι συμβολαιογράφοι διεκδικούν την έκδοση των συναινετικών διαζυγίων, των κληρονομητηρίων, των διαταγών πληρωμών κ.λπ.
Ο Βλαχάκης σε μακροσκελή δήλωσή του αναφέρει:
«Ο συμβολαιογράφος, σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα, είναι δημόσιος λειτουργός, ασκεί αρμοδιότητες στο πλαίσιο της προληπτικής Δικαιοσύνης, ιεραρχικά δε στο δικαστικό χώρο καλείται μετά τον Ειρηνοδίκη, από τον οποίο και αναπληρώνεται σε περίπτωση κωλύματός του.
Tα έγγραφα που συντάσσει ο συμβολαιογράφος, με την ιδιότητά του αυτή, είναι δημόσια έγγραφα και αποτελούν πλήρη απόδειξη για όλους, με τις διακρίσεις του άρθρου 438 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Ευνόητο είναι ότι τα τυχόν συντασσόμενα από μη δημόσιο υπάλληλο ή δημόσιο λειτουργό, έγγραφα, (όπως π.χ. σχέδια συμβάσεων, που τυχόν συντάσσονται από δικηγόρο), έχουν πάντα τη θέση και την ισχύ του ιδιωτικού εγγράφου, το οποίο, κατά το ελληνικό δίκαιο, ούτε εμπράγματα δικαιώματα μεταβιβάζει, ούτε διασφαλίζει τη συναλλαγή με την αυθεντικότητα και το κύρος δημοσίου εγγράφου».
Στην συνέχεια αναφέρει ο πρόεδρος των συμβολαιογράφων: «Τη θεσμική αυτή πραγματικότητα λυπούμαστε όταν πρέπει δημόσια να την υπενθυμίσουμε στον πρόεδρο του μεγαλύτερου Δικηγορικού Συλλόγου της χώρας».
Παράλληλα, ο Βλαχάκης απαντά και σε άλλα σημεία των δηλώσεων του Αδαμόπουλου και συγκεκριμένα αναφέρει:
«Επί των υπολοίπων σημείων των δηλώσεών του, οφείλουμε επί της ουσίας να απαντήσουμε τα εξής :
Η λύση του γάμου με συναινετικό διαζύγιο, η εγγραφή και εξάλειψη της προσημείωσης υποθήκης με συναίνεση δανειστή και οφειλέτη, η έκδοση κληρονομητηρίου, στη διαδοχή χωρίς διαθήκη, αποτελούν έννομες σχέσεις ιδιωτικού δικαίου, οι οποίες δεν έχουν στοιχεία ιδιωτικής διαφοράς, που πρέπει να επιλυθεί με την δικαστική διάγνωση και δικαστική κρίση.
Τέτοιου είδους υποθέσεις, σύμφωνα με το άρθρο 94 παράγραφος 2 Συντάγματος 1975/1986/2001, μπορούν με κοινό νόμο να ανατεθούν προς ρύθμιση στην αρμοδιότητα και άλλων δημοσίων οργάνων - πλην των δικαστών.
Δεδομένης της θέσεως του συμβολαιογράφου στο δικαιϊκό μας σύστημα, στις αρχές Οκτωβρίου 2011 ανακοινώθηκε από το υπουργείο Δικαιοσύνης ότι τα καθήκοντα αυτά επρόκειτο να ανατεθούν στο συμβολαιογράφο, ο οποίος στο πλαίσιο καθηκόντων του, έχει ήδη την αρμοδιότητα για τη σύνταξη πράξεων με συναίνεση των μερών, στο πεδίο του οικογενειακού, του κληρονομικού και του εμπραγμάτου δικαίου.
Ειδικότερα, από το συμβολαιογράφο συντάσσεται σήμερα : α) όσον αφορά τη λύση του γάμου, το ειδικό πληρεξούσιο, με το οποίο οι σύζυγοι ορίζουν πληρεξούσιο δικηγόρο, με εντολή να δηλώσει εν συνεχεία στο δικαστή τη βούληση και τη συναίνεσή τους για τη λύση του γάμου τους, β) όσον αφορά τη διασφάλιση της απαίτησης του δανειστή, η πράξη παραχώρησης, με συμφωνία των μερών, δικαιώματος υποθήκης (μείζονος δικαιώματος από εκείνο της προσημείωσης), γ) όσον αφορά τις κληρονομικές σχέσεις, η πράξη αποδοχής της κληρονομίας.
Ευλόγως, επομένως, μπορεί να τεθεί από τον κάθε πολίτη το ερώτημα: Γιατί πρέπει ο πολίτης να προσφύγει στο δικαστήριο και να αναμένει για πολλούς μήνες (ενδεχομένως και για χρόνια) την έκδοση δικαστικής απόφασης, όταν μοναδικό αίτημά του είναι η ρύθμιση κάποιας από τις παραπάνω έννομες σχέσεις, για τις οποίες ενώπιον του δικαστή καταχωρείται η βούληση και η συναίνεσή του και στις οποίες ουδεμία αντιδικία και ουδεμία διαφορά προς επίλυση υπάρχει;
Στο διάλογο που έχει ανοιχθεί για το μείζονος σημασίας ζήτημα που είναι η εύρυθμη λειτουργία των δικαστηρίων και η ταχύτερη απονομή της Δικαιοσύνης, καλούμαστε όλοι, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγων των Αθηνών, να απαντήσουμε με υπευθυνότητα, μεταξύ άλλων και στο παραπάνω ερώτημα, παραμερίζοντας, εννοείται, τα συντεχνιακά συμφέροντα και κεκτημένα.
Η συμμετοχή στον διάλογο είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη, πολλώ μάλλον των εκπροσώπων της συμβολαιογραφίας, η οποία αποτελεί θεσμό στο σύστημα δικαίου που ακολουθείται από τη χώρα μας, καθώς και από τα 21 από τα 27 κράτη- μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σαφώς αντιδιαστελλόμενο από το αγγλοσαξονικό)».
Και καταλήγει ο Βλαχάκης: «Η προσπάθεια αποκλεισμού, με αφοριστικές δηλώσεις, δε συνάδει σε συλλειτουργούς της Δικαιοσύνης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!