Η υπερασπιστική γραμμή του Κώστα Βαξεβάνη και το σκεπτικό των εισαγγελέων

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΙΝΑ ΜΟΥΣΤΑΚΑ/ΤΑ ΝΕΑ

Συναγερμό σήμανε στις εισαγγελικές Αρχές η δημοσίευση της λίστας Λαγκάρντ στον Τύπο, την ώρα που το περιεχόμενό της ερευνάται - έστω και με καθυστέρηση τριών ετών - από τη Δικαιοσύνη και καλύπτεται από την αρχή της μυστικότητας. 

«Εδώ και τρία χρόνια χρησιμοποιούν νομικές κατασκευές για να μην ελέγξουν τη λίστα, η οποία σε μεγάλο κομμάτι της περιέχει ανθρώπους που έχουν κλέψει το ελληνικό κράτος την ώρα που βουλιάζει. Ενα τέτοιο τερτίπι είχαμε και τώρα με την κατασκευή των προσωπικών δεδομένων. Οι συναλλαγές με τις τράπεζες δεν είναι προσωπικά δεδομένα. Την ώρα που προσέρχομαι σε ένα γκισέ και κάνω συναλλαγή δεν είναι προσωπικό δεδομένο. Τέτοιο είναι το περιεχόμενο του λογαριασμού», υποστήριξε μετά την άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον του ο Κ. Βαξεβάνης, δίνοντας το στίγμα της υπερασπιστικής τακτικής που πρόκειται να ακολουθήσει στο δικαστήριο και διευκρινίζοντας ότι «εμείς δεν είπαμε ότι είναι όλοι ένοχοι». 

Αποποιούμενος μάλιστα οποιαδήποτε παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων, κατηγορία που τον φέρνει σήμερα αντιμέτωπο με τη Δικαιοσύνη, έσπευσε να υπενθυμίσει ότι «πριν από 15-20 ημέρες η μεγαλύτερη εφημερίδα της Ελλάδος δημοσιοποίησε ονόματα 120-130 καλλιτεχνών, με τις φορολογικές δηλώσεις δίπλα και με το ποσό που έχει ο καθένας στη φορολογική του δήλωση. Καμία αυτεπάγγελτη δίωξη δεν έγινε εναντίον τους».

Η φωτογραφική δήλωσή του παρέπεμπε - χωρίς να κατονομάζει - στα «ΝΕΑ» για το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της 10ης Σεπτεμβρίου 2012 με τον τίτλο: «Αυτά δηλώνουν οι σταρ της πίστας». 

Το δημοσίευμα αφορούσε λίστα του ΣΔΟΕ σχετικά με τα εισοδήματα γνωστών καλλιτεχνών που δηλώθηκαν τα έτη 2009 και 2010, καθώς και στοιχεία για την αντικειμενική αξία της δηλωθείσας ακίνητης περιουσίας τους. 

Εισαγγελικοί κύκλοι που γνώριζαν το δημοσίευμα, εξηγούσαν στα «ΝΕΑ» ότι κάθε υπόθεση κρίνεται ξεχωριστά από τη Δικαιοσύνη, οι λειτουργοί της οποίας σταθμίζουν τα πραγματικά περιστατικά και αποφασίζουν αν και πώς πρέπει να παρέμβουν. 

Χωρίς διάθεση σύγκρισης οποιωνδήποτε υποθέσεων (σ.σ.: δεν θα μπορούσαν άλλωστε να υπερκεράσουν και πολύ περισσότερο να υποκαταστήσουν τη δικανική κρίση των συναδέλφων τους που θα κρίνουν την «υπόθεση Βαξεβάνη») δικαστικές πηγές αντέτειναν: «Το δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, η αλήθεια της βάσης των δεδομένων, η καλόπιστη δημοσιοποίηση και η "φιλοξενία" όλων των απόψεων των ενδιαφερομένων μετρά στην κρίση τους πριν αποφασίσουν να διατάξουν μία έρευνα και πολύ περισσότερο τη σύλληψη για παραβίαση προσωπικών δεδομένων».

«ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΜΜΟΣ». 

Αξίζει να σημειωθεί ότι νομικοί που έχουν χειριστεί δεκάδες υποθέσεις παραβίασης προσωπικών δεδομένων επισημαίνουν, από την πλευρά τους, ότι ο συγκεκριμένος νόμος μοιάζει στην εφαρμογή του σαν την... κινούμενη άμμο. Και προσθέτουν πως κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις η αρχή της δημοσιότητας, ιδιαίτερα σε υποθέσεις δικαιολογημένου δημόσιου συμφέροντος, είναι υπέρτερη έναντι των προσωπικών δεδομένων. 

Επιπλέον, όπως επισήμαναν οι συνήγοροι του Κ. Βαξεβάνη, Βασίλης Καπερνάρος και Χάρης Οικονομόπουλος, αλλά και ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ και οι εκπρόσωποι της ΕΣΗΕΑ, με την κίνηση της αυτόφωρης διαδικασίας και της σύλληψης του δημοσιογράφου πλήττεται η ελευθεροτυπία, δικαίωμα που κατοχυρώνεται από το ίδιο το Σύνταγμα. 

«Αυτή τη στιγμή έπρεπε να είναι υπόδικοι οι πρώην υπουργοί Οικονομικών Β. Βενιζέλος και Γ. Παπακωνσταντίνου γιατί έχουν πάρει μία λίστα, την έχουν αποκρύψει και έχουν κάνει παράβαση καθήκοντος, την έχουν επεξεργαστεί, έχουν υποθάλψει εγκληματία και δεν έχουν δώσει τη δυνατότητα στο ελληνικό κράτος να βρει την άκρη», είπε ο Κ. Βαξεβάνης υπερασπιζόμενος την απόφασή του να δημοσιεύσει την επίμαχη λίστα. 

Πού αρχίζουν, αλήθεια, τα όρια της παραβίασης των προσωπικών δεδομένων; Και πότε πρέπει να εφαρμόζεται η αυτόφωρη διαδικασία; Απάντηση στα ερωτήματα αυτά θα δώσει ο δικαστής που θα κρίνει την υπόθεση της δημοσίευσης της λίστας Λαγκάρντ.